Het verhaal draait om de jonge Ted, die met zijn moeder en oma in Thneed-ville woont, een kunstmatig stadje waar geen echte boom te vinden is. Zijn stadsgenoten nemen genoegen met plastic bomen en planten en kopen schone lucht in flesjes die alleen bij de baas van de stad te koop zijn. Ted gaat op zoek naar de laatste boom. Niet uit idealistische motieven, maar om de mooie Audrey voor zich te winnen.

De film is humoristisch, ook voor volwassen publiek. In de Nederlandstalige versie zijn de stemmen te horen van onder andere Frits Lambregts, René van Kooten en Willeke Alberti.

“Corpus Christi gaat over een leugenaar die de waarheid vertelt”, zegt de Poolse regisseur Jan Komasa. Daniël is een priester die geen priester is, hij heeft seks, gebruikt drugs en toch is hij, in tegenstelling tot de oude pastoor (Zdzisław Wardejn), geen notoire dronkenlap en matigt hij zich geen harde oordelen aan over de dorpelingen. Hij mag dan niet getraind en niet gewijd zijn als priester, zelfs in zijn eigen leugenachtigheid blijkt het effect van zijn optreden uiteindelijk heilzaam voor de gelovigen, die gebukt gaan onder een groot verdriet. Het is grappig om Daniël de preek te zien herhalen die hij in de jeugdgevangenis heeft gehoord. Het is ook grappig om te zien hoe hij in vervoering raakt bij zijn eigen hiphop-versie van een doopritueel. Zijn jeugdige charme maakt hem snel populair bij de lokale bevolking.

Bij deze lezing zien we hoe begrippen als werkelijkheid en schijn, ratio en roes, taal en denken interessante raakvlakken tussen wijn en filosofie laten zien. Inspirator is de god Dionysos (beter bekend als Bacchus), die door Nietzsche zelfs filosoof werd genoemd!

We zijn wel weer eens toe aan een avond met interessante wetenswaardigheden en inspirerende inzichten. Daarom deze lezing van onze Haarlemse filosofe over wijn en wijsbegeerte. Met schitterende Powerpoint illustraties van Haarlemse kunstenaars. In de pauze kunnen we proosten op elkaars gezondheid.

“Er zit geen seks in Georgische dans!”, bijt de dansleraar van Merab hem toe. Merab traint al van jongs af in de traditionele Georgische volksdansen bij het Nationaal Dansensemble. “Er zit geen seks in Georgische dans!”, bijt de dansleraar van Merab hem toe. Merab traint al van jongs af in de traditionele Georgische volksdansen bij het Nationaal Dansensemble. Later in And Then We Danced, maakt een hogere pief bij de dansgroep het nog explicieter: “Het draait niet slechts om het bereiken van perfectie; deze dans is de geest van ons land.” En dus dansen de mannen kaarsrecht, “als een monument”, zoals de docent Merab voorhoudt, en dienen de vrouwen toonbeelden van maagdelijke puurheid te zijn. Met die patriarchale invulling worstelt Merab al langer, maar de boel komt pas echt op scherp te staan wanneer leeftijdsgenoot Irakli (Bachi Valishvili) aan de troupe wordt toegevoegd. Irakli blijkt direct Merabs grootste concurrent, maar vanaf de eerste seconde is er ook een andere spanning tussen de twee jongens.

Akin begon aan het project nadat hij in 2013 nieuwsberichten zag van hoe een demonstratie voor homorechten in de Georgische hoofdstad Tbilisi het doelwit werd van een gewelddadige menigte, waaronder orthodoxe priesters. De urgentie die de maker bij het onderwerp voelt, spat van het scherm. Zelfverzekerd en intiem volgt Akin zijn hoofdpersoon langs de gevolgen van zijn verliefdheid, in voorvallen die vaak werden gebaseerd op de eigen levens van de grotendeels niet-professionele cast.

The Shadows of Forgotten Ancestors (Nederlandse titel De Vuurpaarden) is een van de herkenningspunten van de wereldbioscopen uit de jaren 60. Toen de film in première ging verbaasde het publiek zich over alle extravagante kleuren, levendige tragedie en heldere antropologische details. Parajanov zelf werd door het Rotterdam International Film Festival uitgeroepen tot een van de 20 Filmregisseurs van de Toekomst. De originele soundtrack van de film is samengesteld uit authentieke volksmuziek uit het Karpatengebergte in de Oekraïne en originele composities van de Oekraïense componist M. Skoryk. Voor dit Musical Storytelling-project is de soundtrack gebruikt als inspiratiebron voor nieuwe artistieke interpretaties. De voorstelling wisselt muziek en teksten af ​​om het verhaal van de film en de unieke omstandigheden waaronder deze is opgenomen te vertellen: de excentrieke regisseur Sergei Parajanov en zijn crew en het dorp Kryvorivnya met zijn eigenaardige gebruiken, dialect en muziek.

Line-Up:
Maryana Golovchenko - stem, effecten en traditionele Oekraïense instrumenten
Anna Antipova - viool, elektronica
George Dumitriu - geluidsontwerp

De toon wordt al gelijk gezet in de openingsscène. Jojo staat samen met Hitler zijn Sieg Heils te oefenen totdat ze eindelijk met volle overtuiging eruit komen. Onder begeleiding van de Duitse Beatles-variant 'Komm gib mir deine Hand' zien we in navolging van Jojo's Hitlergroet eindeloze rijen Duitsers in zwart-wit de rechterhand opsteken, terwijl de namen van de cast over het beeld schuiven. Op het eerste gezicht een haast puberaal grapje, maar de achterliggende parallel van hordes meisjes die idolaat zijn van John Lennon en de zijnen op een manier die lijkt op Jojo's heldenverering van de nazitop is snel gevonden. Een puberale toon blijkt niet gezet, het is de satirische ondertoon die zich op maximaal volume meldt.

De boventoon blijft luchtig, het verhaal gaat immers over een tienjarig kind. Scarlett Johansson speelt een vrolijke, bijna wulpse moeder, die vooral erg druk is op haar werk en met het strikken van Jojo's veters. En dan vindt Jojo een Joods meisje op zolder. Ze houdt zich schuil achter het schot op de kamer van Jojo's overleden zus. Elsa is een slim en knap tienermeisje en als klap op de vuurpijl lijkt ze ook nog eens vriendelijk te zijn. De wereld op z'n kop.

De toon wordt al gelijk gezet in de openingsscène. Jojo staat samen met Hitler zijn Sieg Heils te oefenen totdat ze eindelijk met volle overtuiging eruit komen. Onder begeleiding van de Duitse Beatles-variant 'Komm gib mir deine Hand' zien we in navolging van Jojo's Hitlergroet eindeloze rijen Duitsers in zwart-wit de rechterhand opsteken, terwijl de namen van de cast over het beeld schuiven. Op het eerste gezicht een haast puberaal grapje, maar de achterliggende parallel van hordes meisjes die idolaat zijn van John Lennon en de zijnen op een manier die lijkt op Jojo's heldenverering van de nazitop is snel gevonden. Een puberale toon blijkt niet gezet, het is de satirische ondertoon die zich op maximaal volume meldt.

De boventoon blijft luchtig, het verhaal gaat immers over een tienjarig kind. Scarlett Johansson speelt een vrolijke, bijna wulpse moeder, die vooral erg druk is op haar werk en met het strikken van Jojo's veters. En dan vindt Jojo een Joods meisje op zolder. Ze houdt zich schuil achter het schot op de kamer van Jojo's overleden zus. Elsa is een slim en knap tienermeisje en als klap op de vuurpijl lijkt ze ook nog eens vriendelijk te zijn. De wereld op z'n kop.

I, Daniel Blake draait uit op een krachtmeting tussen het proletariaat en een neoliberale overheid die de verzorgingsstaat al lang heeft afgezworen. De arbeiders worden gestraft en vernederd; in een schrijnende voedselbankscène stort een door honger en stress uitgeputte Katie voor de ogen van haar kinderen in. Daniel rebelleert door een stukje straattoneel op te voeren.

Regisseur Ken Loach raakt een snaar met deze film door het verhaal met veel humor en warmte te brengen. Je gelooft in de personages omdat ze erg authentiek overkomen. Vooral de scènes bij de uitkeringsinstantie en de voedselbank maken indruk.

‘Mystieke en poëtische teksten over de verbinding tussen mens en wereld laten vaak alleen het tot uiterste verfijning gerijpte eindstadium van de zoektocht naar de balans tussen zelfverlies en zelfbevestiging zien. Dat wij niet aan dit ideaalbeeld kunnen voldoen, hoeft volgens mij niet te leiden tot defaitisme. Met dit soort utopische vergezichten in je achterhoofd kun je zelf, bij wijze van spreken elke dag opnieuw, een levenskunst tussen intimiteit en onthechting vormgeven. Hierbij kunnen voorbeelden uit de wereld van de kunst behulpzaam zijn. In de levens en werken van sommige kunstenaars zijn de ideeën over een volmaakte balans tussen zelfverlies en zelfbevestiging aanwezig. Mislukking, verstarring, dwaling en allerlei vormen van obstructie worden door deze artistieke figuren niet toegedekt, maar zijn onlosmakelijk verbonden met hun levenskunstige wegen.’

Michel Dijkstra (1982) is docent en publicist op het gebied van oosterse filosofie en westerse mystiek. In 2019 verscheen In alle dingen heb ik rust gezocht. De weg naar eenheid van Meister Eckhart en zenmeester Do–gen. Eerder publiceerde hij onder andere Zenboeddhisme (2010), Inleiding taoïstische filosofie (redactie, 2015) en Basisboek oosterse filosofie (2016).

Bij deze lezing zien we hoe begrippen als werkelijkheid en schijn, ratio en roes, taal en denken interessante raakvlakken tussen wijn en filosofie laten zien. Inspirator is de god Dionysos (beter bekend als Bacchus), die door Nietzsche zelfs filosoof werd genoemd!

We zijn wel weer eens toe aan een avond met interessante wetenswaardigheden en inspirerende inzichten. Daarom deze lezing van onze Haarlemse filosofe over wijn en wijsbegeerte. Met schitterende Powerpoint illustraties van Haarlemse kunstenaars. In de pauze kunnen we proosten op elkaars gezondheid.

Wat Dennis Kivit kan met zijn muziek is je werkelijk en oprecht raken. Dennis laat zich inspireren door ‪The Beatles‬ en spirituele schrijvers als Eckhart Tolle, maar bovenal wordt Dennis geïnspireerd door mensen en ontmoetingen. Kortom: door het leven zelf. Dit is de rode draad in zijn repertoire. Kom langs, doe je ogen dicht en laat je meenemen door de warme stem van Dennis, de bijzondere inleidingen bij de mooiste songs van The Beatles en laat de muziek je bewegen! Ga het nieuwe jaar heel en vreugdevol tegemoet. Get back to where you want to belonged – Keer terug naar je hart. Dennis zal in dit concert naast liedjes van The Beatles ook songs van zijn nieuwe cd Hartkracht vertolken. Hij zong/speelde voorheen o.a. in Les Miserables, Montezuma’s Revenge en speelt regelmatig met Tijn Touber. Dennis maakte al vroeg op het conservatorium en de kleinkunstacademie kennis met de kracht van muziek, concentratie en meditatie, en leerde met zijn stem, zijn muziek en stilte een ervaring neer te zetten die je raakt en die je mee wil maken!

De botsende tegenpolen en de mystieke tradities van het eiland vormen de rode draad in de film. Maar ook de verhalen en mythes zijn belangrijk. Een mythe over slaven vormde de aanleiding voor Buladó. Het is dan ook een zeer persoonlijke film van regisseur Eché Janga.

Surinaamse School: van Paramaribo tot Amsterdam die nu te zien is in het Stedelijk Museum, biedt een kijk in de kleurrijke kunstwereld van Suriname tussen 1910 en 1985. De tentoonstelling laat een caleidoscopische diversiteit aan stijlen zien. Zo merken we al snel dat "de Surinaamse School" niet te vatten is in één stijl zoals wij die kennen van bijvoorbeeld de Haagse School. Juist díe diversiteit maakt de Surinaamse kunst tot een dynamische weerspiegeling van de naast elkaar bestaande culturen en hun uitingen binnen het land. Een uitzondering vormt het werk van Nola Hatterman(1899-1984) als enige witte Nederlander, maar niet zonder reden: ze raakte als Amsterdamse schilder gefascineerd door ten eerste de zwarte schoonheid en later in de cultuur van Surinamers in Amsterdam, later in Paramaribo. De fotografische werken van Gezusters Curiel(Augusta en Anna) zijn fascinerend vanwege de rol van fotografie ten opzichte van beeldvorming van koloniale opdrachtgevers. Er is veel te zien, maar ook veel weggelaten. Activisme en religie zijn ook onderwerpen die naar voren komen, waarbij verzet en toeëigening sterk te zien en te voelen zijn. Hindoeïsme heeft al een eeuwenlange beeldtraditie, maar de verboden Winti kreeg pas na de afschaffing van het verbod in 1971 een visuele traditie. Met als resultaat zinderende landschappen van o.a. Armand Baag(1941-2001).

Mutlu is gespecialiseerd in de Nieuwste Tijd aan de UvA. Sinds haar afstuderen in 2004 geeft zij rondleidingen, lezingen en workshops aan kunstliefhebbers van alle leeftijden. Door haar bi-culturele, Turks-Nederlandse achtergrond en jarenlange verdieping in o.a. de collectie Tropenmuseum, Van Gogh Museum en het Scheepvaartmuseum, heeft zij een zeer breed kennisveld. Ze laat zich graag fascineren, ontroeren en inspireren door de verbeeldingskracht van de makers. Ze verrijkt de kunstervaring van de kijker door haar enthousiasme en verdieping in de onderwerpen.

“Als iemand alleen en verlaten is, is zij er, dichtbij, zoals ze naast haar zoon was toen iedereen hem in de steek liet. Maria beschermt altijd haar kinderen en verdedigt ons tegen gevaar, zelfs als we de weg kwijtraken of onze redding in gevaar brengen. Ze hoort onze stemmen, zelfs degenen die in ons hart gesloten blijven. Maria is er, ze bidt voor ons en ze bidt voor degenen die niet bidden. Omdat ze onze moeder is.”

Paus Franciscus, 24 maart 2021

Maria, de Moeder van iedereen. De vertelling is geïnspireerd op de verhalen uit de Bijbel en de Koran, persoonlijke verhalen van de muzikanten en liederen over bizarre middeleeuwse wonderen. Er is best een kans dat er dingen zijn waar je om moet lachen, of waar je boos van wordt. Hopelijk blijft er tijd over voor vragen. *)

De muzikanten van de Veenfabriek laten zich voor MARIA MARIA MARIA inspireren door een rijke historie aan Marialiederen uit de middeleeuwen en het vroege christendom. Van de 13e-eeuwse Cantigas de Santa Maria uit Spanje die vertellen over de opzienbarende wonderen van Maria, tot aan oude Marialiederen uit Syrië in het Aramees, de taal waarin Jezus sprak. Als moderne pelgrims feesten, dansen en spelen de muzikanten voor de Moeder. Met percussie, elektronica, gitaar, klarinet, trombone, altviool en de betoverende zang van de Marokkaanse zanger Anass Habib.

*) (A)THEÏSME GEEN PROBLEEM. Deze voorstelling is voor iedereen toegankelijk ongeacht je geloofsovertuiging of -twijfel en is niet bedoeld iemand ergens van te overtuigen. Alle gelijkenissen met bestaande personen, heiligen, godheden, historische gebeurtenissen en dromen berusten misschien op toeval en misschien niet, waarmee we het bestaan van toeval ontkennen noch erkennen. Niets in deze voorstelling is beledigend bedoeld, toch is ondanks een zorgvuldig creatieproces niet uit te sluiten dat iets uit de voorstelling door iemand zo ervaren kan worden. Over deze voorstelling mag nagepraat worden, graag zelfs! We hopen in ieder geval dat het u nieuwe inzichten oplevert, een wereldbeeld verandert, inspireert en/of aanzet tot bepaalde voornemens.

“Als iemand alleen en verlaten is, is zij er, dichtbij, zoals ze naast haar zoon was toen iedereen hem in de steek liet. Maria beschermt altijd haar kinderen en verdedigt ons tegen gevaar, zelfs als we de weg kwijtraken of onze redding in gevaar brengen... Omdat ze onze moeder is.”

Paus Franciscus, 24 maart 2021

Maria, de Moeder van iedereen. De vertelling is geïnspireerd op de verhalen uit de Bijbel en de Koran, persoonlijke verhalen van de muzikanten en liederen over bizarre middeleeuwse wonderen. Er is best een kans dat er dingen zijn waar je om moet lachen, of waar je boos van wordt. Hopelijk blijft er tijd over voor vragen. *)

De muzikanten van de Veenfabriek laten zich voor MARIA MARIA MARIA inspireren door een rijke historie aan Marialiederen uit de middeleeuwen en het vroege christendom. Van de 13e-eeuwse Cantigas de Santa Maria uit Spanje die vertellen over de opzienbarende wonderen van Maria, tot aan oude Marialiederen uit Syrië in het Aramees, de taal waarin Jezus sprak. Als moderne pelgrims feesten, dansen en spelen de muzikanten voor de Moeder. Met percussie, elektronica, gitaar, klarinet, trombone, altviool en de betoverende zang van de Marokkaanse zanger Anass Habib.

*) (A)THEÏSME GEEN PROBLEEM. Deze voorstelling is voor iedereen toegankelijk ongeacht je geloofsovertuiging of -twijfel en is niet bedoeld iemand ergens van te overtuigen. Alle gelijkenissen met bestaande personen, heiligen, godheden, historische gebeurtenissen en dromen berusten misschien op toeval en misschien niet, waarmee we het bestaan van toeval ontkennen noch erkennen. Niets in deze voorstelling is beledigend bedoeld, toch is ondanks een zorgvuldig creatieproces niet uit te sluiten dat iets uit de voorstelling door iemand zo ervaren kan worden. Over deze voorstelling mag nagepraat worden, graag zelfs! We hopen in ieder geval dat het u nieuwe inzichten oplevert, een wereldbeeld verandert, inspireert en/of aanzet tot bepaalde voornemens.

“Ik heb genoten van het spel van de actrices maar vooral de manier waarop de kinderen reageerden en de manier waarop zij daar vervolgens mee omgingen. Dat gaf de voorstelling een extra inhoudelijke laag mee die ik heel waardevol vind.”

Esther Didden Theater Evertshuis

In 2012 beleeft zangeres, songwriter en muzikante Sandra van Nieuwland haar doorbraak bij The Voice of Holland. Ze wint het seizoen niet, maar scoort wel grote hits met onder meer de nummers Hunter, More en Keep Your Head Up. Ze breekt records in de Nederlandse hitlijsten door tegelijkertijd op nummer 1, 2 en 3 te staan. Haar debuutalbum And More wordt platina. Na het avontuur bij The Voice richt Sandra zich op het schrijven van eigen muziek en ontvangt de Edison voor beste popalbum met Banging On The Doors Of Love. Eind 2018 volgde alweer haar vierde, dit keer in eigen beheer uitgebrachte album Human Alien en op dit moment toert ze daarmee langs de Nederlandse theaterzalen.

Als je vanaf een afstand naar de semi-abstracte schilderijen van Laura Meddens kijkt, en langzaam dichterbij komt, lijkt het alsof je in een andere dimensie stapt van kleuren, vormen en schaduwen. Soms denk je gezichten te zien, een andere keer dieren of planeten. Niets maakt haar gelukkiger dan van mensen te horen dat ze, wanneer ze haar schilderijen aandachtig bekijken, visuele ontdekkingen doen die vaak heel persoonlijk zijn.

Laura’s liefde voor tekenen en schilderen begon al als kind. Op haar 28ste werd zij slechtziend. Sinds 2007 is zij blind. Laura werkt nu van binnen uit. Voor haar is dat wat op het doek komt een momentopname van bijzondere beelden die ze waarneemt met de ogen van haar hart en ziel. Daarbij wordt ze gevoed door de energie van de natuur en van mensen uit haar omgeving. Bezieling – dat is het Nederlandse woord dat ze hier graag voor gebruikt. Laura is een jaar lang gevolgd door Britt Engel & Juul Schöpping. Zij hebben haar verhaal vastgelegd in de documentaire ‘Eerst zien, dan geloven’, die deze avond wordt vertoond.

Als je vanaf een afstand naar de semi-abstracte schilderijen van Laura Meddens kijkt, en langzaam dichterbij komt, lijkt het alsof je in een andere dimensie stapt van kleuren, vormen en schaduwen. Soms denk je gezichten te zien, een andere keer dieren of planeten. Niets maakt haar gelukkiger dan van mensen te horen dat ze, wanneer ze haar schilderijen aandachtig bekijken, visuele ontdekkingen doen die vaak heel persoonlijk zijn.

Laura’s liefde voor tekenen en schilderen begon al als kind. Op haar 28ste werd zij slechtziend. Sinds 2007 is zij blind. Laura werkt nu van binnen uit. Voor haar is dat wat op het doek komt een momentopname van bijzondere beelden die ze waarneemt met de ogen van haar hart en ziel. Daarbij wordt ze gevoed door de energie van de natuur en van mensen uit haar omgeving. Bezieling – dat is het Nederlandse woord dat ze hier graag voor gebruikt. Laura is een jaar lang gevolgd door Britt Engel & Juul Schöpping. Zij hebben haar verhaal vastgelegd in de documentaire ‘Eerst zien, dan geloven’, die deze avond wordt vertoond.

Als je vanaf een afstand naar de semi-abstracte schilderijen van Laura Meddens kijkt, en langzaam dichterbij komt, lijkt het alsof je in een andere dimensie stapt van kleuren, vormen en schaduwen. Soms denk je gezichten te zien, een andere keer dieren of planeten. Niets maakt haar gelukkiger dan van mensen te horen dat ze, wanneer ze haar schilderijen aandachtig bekijken, visuele ontdekkingen doen die vaak heel persoonlijk zijn.

Laura’s liefde voor tekenen en schilderen begon al als kind. Op haar 28ste werd zij slechtziend. Sinds 2007 is zij blind. Laura werkt nu van binnen uit. Voor haar is dat wat op het doek komt een momentopname van bijzondere beelden die ze waarneemt met de ogen van haar hart en ziel. Daarbij wordt ze gevoed door de energie van de natuur en van mensen uit haar omgeving. Bezieling – dat is het Nederlandse woord dat ze hier graag voor gebruikt. Laura is een jaar lang gevolgd door Britt Engel & Juul Schöpping. Zij hebben haar verhaal vastgelegd in de documentaire ‘Eerst zien, dan geloven’, die deze avond wordt vertoond.

Monique Veelenturf heeft meerdere verhalenwandelingen georganiseerd in de historische binnenstad van Haarlem en in de Hout. Zij heeft verteld tijdens de open monumenten dagen in Paviljoen Welgelegen en in samenwerking met het Archeologisch Museum tijdens de Museumnacht Kids. Zij kruipt in de huid van historische personages en geeft hen emotie, zodat de luisteraar meegenomen wordt in tijd en verhaal.

Over Dantes leven is veel onzeker, maar door het lezen van zijn, vaak autobiografische, werken, zoals La Vita Nuova en La Divina Commedia, komen we toch veel te weten over zijn bezigheden en karakter. Ook via biografieën en getuigenissen van tijdgenoten leren we Dante beter kennen en dan blijkt dat deze geleerde naast dichter ook politicus, cavalerist, filosoof, echtgenoot, vader en nog zoveel meer was.

Dat een middeleeuwse dichter 700 jaar na zijn sterfdag nog steeds zoveel invloed heeft en al eeuwenlang een inspiratiebron is voor kunstenaars, is uniek te noemen en verdient een nadere kennismaking met de bijzondere man die Dante was.

Linda Huiskes studeerde Italiaanse taal- en letterkunde aan de Universiteit Leiden en is afgestudeerd met een scriptie over La Divina Commedia. Tijdens haar studie heeft ze onder andere zes maanden aan de Università di Bologna gestudeerd. Momenteel werkt ze als docente Italiaans en geeft daarnaast cursussen en lezingen over Dante Alighieri en De Goddelijke Komedie.

Monique Veelenturf heeft meerdere verhalenwandelingen georganiseerd in de historische binnenstad van Haarlem en in de Hout. Zij heeft verteld tijdens de open monumenten dagen in Paviljoen Welgelegen en in samenwerking met het Archeologisch Museum tijdens de Museumnacht Kids. Zij kruipt in de huid van historische personages en geeft hen emotie, zodat de luisteraar meegenomen wordt in tijd en verhaal.

De Canadese kunstenaar Emily Carr (1871-1945) groeide op en leefde grotendeels in Vancouver. Zij reisde rond in de wouden van Noord-Oost Canada, waar zij ook vele dorpen bezocht om de totempalen van de oorspronkelijke (indianen)volken te schilderen. Later concentreerde zij zich op de natuur zelf, de imposante bomen, de ondoordringbare bossen, het licht dat valt over het landschap, de beweging van de wind door de bomen, de onstuitbare groeikracht van het leven. Zij zag daarin een ‘god-quality’, een spirituele dimensie die je als kunstenaar alleen kon waarnemen en vormgeven als je ook voeling had met de goddelijke vonk in jezelf. Zij is een van de grootste kunstenaars van Canada uit de twintigste eeuw en wordt in één adem genoemd met ‘the Group of Seven’, die in Canada de moderne kunst op de kaart zette. We zullen genieten van haar kunstwerken en na de pauze met elkaar in gesprek gaan over wat haar kunst ons te zeggen heeft over onze natuurbeleving.

De Canadese kunstenaar Emily Carr (1871-1945) groeide op en leefde grotendeels in Vancouver. Zij reisde rond in de wouden van Noord-Oost Canada, waar zij ook vele dorpen bezocht om de totempalen van de oorspronkelijke (indianen)volken te schilderen. Later concentreerde zij zich op de natuur zelf, de imposante bomen, de ondoordringbare bossen, het licht dat valt over het landschap, de beweging van de wind door de bomen, de onstuitbare groeikracht van het leven. Zij zag daarin een ‘god-quality’, een spirituele dimensie die je als kunstenaar alleen kon waarnemen en vormgeven als je ook voeling had met de goddelijke vonk in jezelf. Zij is een van de grootste kunstenaars van Canada uit de twintigste eeuw en wordt in één adem genoemd met ‘the Group of Seven’, die in Canada de moderne kunst op de kaart zette. We zullen genieten van haar kunstwerken en na de pauze met elkaar in gesprek gaan over wat haar kunst ons te zeggen heeft over onze natuurbeleving.

Jan Mankes (1889-1920) werd door de kunstenaar Richard Roland Holst ‘onze meest verstilde kunstenaar’ genoemd en dat stempel rust nog steeds op hem. Vorig jaar was het honderd jaar geleden dat hij – veel te vroeg- overleed aan TBC. Het museum More in Gorssel had een uitgebreide tentoonstelling, die overigens alleen digitaal te bewonderen was. In onze bijeenkomst maken we kennis met enkele kenmerken van zijn persoon en zijn kunst: verstilling, verwondering, vreugde en mystiek. We zullen dat illustreren aan de hand van zijn landschappen en zijn schilderijen en etsen van dieren. Na de pauze bespreken we met elkaar enkele brieven van Mankes.

Hij is in staat om de menselijke ziel bloot te leggen door essentiële lijnen te traceren die gericht zijn op het onderzoek en het begrip van het vrouwelijke archetype. In zijn Nederlandstalige lezing belicht Andrea Maddalena de meest bijzondere en subtiele aspecten van het werk van een buitengewone kunstenaar.

Andrea Maddalena is een Italiaanse architect, spreker, docent bij de Vrije Academie in Nederland, kunsthistoricus en onafhankelijke onderzoeker, deskundige in symboliek en antropologie, Etruskische, Romeinse en Middeleeuwse architectuur en kunst. Ook is hij docent Italiaans bij Dante Alighieri Amersfoort.

‘Een ober van niks’ (4+) is een muzikale en hilarische voorstelling met levensgrote poppen, gebaseerd op het gelijknamige boek van Tjibbe Veldkamp, uitgegeven door Ploegsma, Amsterdam. De voorstelling wordt gespeeld door Jansen & de Boer. Jansen & de Boer is een poppentheatergezelschap dat muzikale voorstellingen maakt voor iedereen vanaf vier jaar en bestaat uit Noralie Jansen en Willeke de Boer. Ontwapenende personages, poppen die echt tot leven lijken te komen, spelen naast Noralie en Willeke op het toneel.
Jansen & de Boer speelt voorstellingen waarin ze vanuit een andere kant naar dingen kijken, met een open blik. Hopelijk kijkt het publiek dan even op die manier met ze mee en kan de open blik van Jansen & de Boer blikopener zijn voor anderen.

De Canadese kunstenaar Emily Carr (1871-1945) groeide op en leefde grotendeels in Vancouver. Zij reisde rond in de wouden van Noord-Oost Canada, waar zij ook vele dorpen bezocht om de totempalen van de oorspronkelijke (indianen)volken te schilderen. Later concentreerde zij zich op de natuur zelf, de imposante bomen, de ondoordringbare bossen, het licht dat valt over het landschap, de beweging van de wind door de bomen, de onstuitbare groeikracht van het leven. Zij zag daarin een ‘god-quality’, een spirituele dimensie die je als kunstenaar alleen kon waarnemen en vormgeven als je ook voeling had met de goddelijke vonk in jezelf. Zij is een van de grootste kunstenaars van Canada uit de twintigste eeuw en wordt in één adem genoemd met ‘the Group of Seven’, die in Canada de moderne kunst op de kaart zette. We zullen genieten van haar kunstwerken en na de pauze met elkaar in gesprek gaan over wat haar kunst ons te zeggen heeft over onze natuurbeleving.

Iedereen kent de prachtige schilderijen van Monets tuin te Giverny. Maar weet u dat ook Vincent van Gogh vele tuinen schilderde? En dat voor de hedendaagse Brabantse schilder Marc Mulders de tuin een belangrijk artistiek en spiritueel symbool is? We zullen op deze bijeenkomst kennismaken met de prachtige schilderijen van deze drie kunstenaars en met de symbolische betekenis van hun tuinwerken. Na de pauze praten we daar nog over door en we maken samen een collage van een paradijselijke tuin.

WI WA WIT is een zintuiglijke dansvoorstelling over de winter en al zijn verschillende kanten. Door middel van dans, spel, live muziek en vormgeving nemen de spelers het publiek mee op een ontdekkingsreis. De kinderen worden verleid om samen te kijken, te luisteren en mee te voelen. Iedere voorstelling eindigt met een nagesprek en ten slotte leren de kinderen voor ze naar huis gaan nog een dans.

 Een leerzaam blijspel met, humor, spanning en ontroering In de lerarenkamer van scholengemeenschap Het Sassink verzamelen zich de leerkrachten om de pauze door te brengen. Maar een gewone vrijdag is het niet. Er komen wat vreemde berichten van met name H4, de klas van de zoon van een van de docenten. Na wat schermutselingen wordt duidelijk dat er een opstand is uitgebroken op school. De leraren mogen de lerarenkamer niet uit en niet iedereen kan daar even goed mee omgaan. Onder deze omstandigheden worden persoonlijke afwijkingen en zwakheden uitvergroot: beetje vreemd wordt knettergek en beetje bang wordt paranoïde. De conciërge dient ondertussen als bemiddelaar tussen leerkrachten en leerlingen. Komt er op tijd een einde aan het conflict? En belangrijker... gaat schoolmascotte Wanda het redden?

Tekst: Ton Davids
Regie: Evelien Hofhuis

 Een leerzaam blijspel met, humor, spanning en ontroering In de lerarenkamer van scholengemeenschap Het Sassink verzamelen zich de leerkrachten om de pauze door te brengen. Maar een gewone vrijdag is het niet. Er komen wat vreemde berichten van met name H4, de klas van de zoon van een van de docenten. Na wat schermutselingen wordt duidelijk dat er een opstand is uitgebroken op school. De leraren mogen de lerarenkamer niet uit en niet iedereen kan daar even goed mee omgaan. Onder deze omstandigheden worden persoonlijke afwijkingen en zwakheden uitvergroot: beetje vreemd wordt knettergek en beetje bang wordt paranoïde. De conciërge dient ondertussen als bemiddelaar tussen leerkrachten en leerlingen. Komt er op tijd een einde aan het conflict? En belangrijker... gaat schoolmascotte Wanda het redden?

Tekst: Ton Davids
Regie: Evelien Hofhuis

Een medewerker van Veilig Verkeer Nederland vertelt over de ontwikkelingen in het verkeer gedurende de laatste jaren: nieuwe regels, nieuwe verkeersdeelnemers en hoe met elkaar om te gaan. In het eerste deel van de middag houden we een quiz om de kennis te testen en in het tweede deel delen we ervaringen en komen bijzondere verkeerssituaties aan bod. De centrale vraag is: Wat te doen bij onverwachte situaties? De presentatie wordt verzorgd door Evert Holterman, voorzitter afdeling Haarlem van Veilig Verkeer Nederland. Voor meer informatie: www.vvnhaarlem.nl.

Voor de presentatie wordt u getrakteerd op een heerlijke lunch (broodjes en zelfgemaakte vegetarische soep), verzorgd door de Seniorenclub Haarlem en Kennemerhart Oppeppers. Iedereen is welkom, reserveren is noodzakelijk in verband met de inkopen voor de lunch.

Een vingerlabyrint kun je voor je op tafel of op je knieën leggen en loop je met je vinger(s).
In deze workshop leer je van Gerard van der Waard en Ad de Graaf met een vingerlabyrint te werken. Je krijgt tips om er zelf een te maken. Je leert waar je op kunt letten opdat je ook echt iets kunt ervaren. En hoe je met eigen thema’s kunt werken, gewoon in je eentje of met anderen in je thuisomgeving.

JIP neemt daarin afscheid van een ons ontvallen vlinder met koormuziek uit diverse windstreken. Een voorstelling over kwetsbaar zijn in een tijd van afstand, over rouw om de massasterfte van insecten en over ons (utopische?) verlangen naar onsterfelijkheid.

Kamerkoor JIP uit Utrecht brengt geëngageerde en veelal interdisciplinaire concertprogramma’s, uitgevoerd op zo’n hoog mogelijk niveau. Het koor staat onder leiding van de broers Jonathan en Imre Ploeg. Bekijk in de video hieronder een deel van het Dwarslopers concert van JIP in Utrecht.

In haar lezing refereert Claudia Campagna aan een noodzakelijke specifieke mentaliteit en houding van de luisteraars, die een voorwaarde is om de sensitieve tocht door de parel in de lagune te maken. Zij neemt ons mee, onze zintuigen zijn onze gids.

Het ruiken, voelen, smaken, praten, stil zijn, allen aspecten die onze herinnering aan een stad bepalen. Het is ons sensitieve geheugen dat boven de rationaliteit staat.

Claudia Campagna is geboren in de omgeving van Venetië, de stad waarin zij vele jaren als dierenarts werkte. De liefde lokte haar uiteindelijk naar Maastricht, waar zij onder meer werkzaam is als docente bij Dante Alighieri Maastricht.

Klassiekers als Imagine ontbreken uiteraard niet die samen met veel kaarslicht en de enorme kerstboom in de grote zaal bijdragen aan een fijne kerstsfeer. Als altijd heeft het uitgebreide oeuvre van Eva Cassidy een warme plek in Anita’s hart en na het zien van de documentaire van George Michael werd zij geraakt door hoe kwetsbaar en liefdevol die man in het leven stond. Dakloze kinderen konden op zijn ruime steun rekenen en zijn zoektocht naar de ware liefde is zo schitterend vertolkt in Jesus to a Child dat dit nummer dan ook zeker niet ontbreekt. Met zijn melodieuze jazzy ballads wilde George loskomen van zijn pop-idool-aureool en de prachtige arrangementen vertolkt door gitaar en harp onderstrepen zijn fantastische kwaliteit als zanger en componist.

“Ik ben dankbaar dat we weer mogen spelen.” zegt Sanders. “Ook op uitvaarten en in de kerstperiode is alles anders dit jaar voor ons als muzikanten, maar we weten wat live muziek betekent juist in deze donkere tijden waarin troost en verbinding zo enorm belangrijk zijn”.

Klassiekers als Imagine ontbreken uiteraard niet die samen met veel kaarslicht en de enorme kerstboom in de grote zaal bijdragen aan een fijne kerstsfeer. Als altijd heeft het uitgebreide oeuvre van Eva Cassidy een warme plek in Anita’s hart en na het zien van de documentaire van George Michael werd zij geraakt door hoe kwetsbaar en liefdevol die man in het leven stond. Dakloze kinderen konden op zijn ruime steun rekenen en zijn zoektocht naar de ware liefde is zo schitterend vertolkt in Jesus to a Child dat dit nummer dan ook zeker niet ontbreekt. Met zijn melodieuze jazzy ballads wilde George loskomen van zijn pop-idool-aureool en de prachtige arrangementen vertolkt door gitaar en harp onderstrepen zijn fantastische kwaliteit als zanger en componist.

“Ik ben dankbaar dat we weer mogen spelen.” zegt Sanders. “Ook op uitvaarten en in de kerstperiode is alles anders dit jaar voor ons als muzikanten, maar we weten wat live muziek betekent juist in deze donkere tijden waarin troost en verbinding zo enorm belangrijk zijn”.

Misschien is de ruïne van het kasteel Brederode bekender dan de ruïne van het kasteel Ter Kleef. Maar de historie van Ter Kleef is niet minder aansprekend! Welke rol speelde het huis ten tijde van het Spaanse Beleg, en waarom het tot ruïne werd. Bovendien horen we meer over archeologische vondsten op het terrein en de conservering van de ruïne. En natuurlijk de huidige bestemming, de stadskweektuinen.

Voor de presentatie wordt u getrakteerd op een heerlijke lunch (broodjes en zelfgemaakte vegetarische soep), verzorgd door Seniorenclub Haarlem en Kennemerhart Oppeppers. Iedereen is welkom, reserveren is noodzakelijk in verband met de inkopen voor de lunch.

Houtje touwtje brengt de derde voorstelling in de Vos en Haas trilogie met vrolijke poppen, opzwepende liedjes en verse ingrediënten! De Vos en Haas voorstellingen zijn een collage en bewerking van korte verhalen van Sylvia Vanden Heede met illustraties van de Haarlemmer Thé Tjong-Khing. De illustrator maakte speciaal voor deze voorstelling de postertekening.

De koning van Meden en Perzen zoekt een nieuwe bruid. Soldaten plunderen de straten in de stad om de mooiste meisjes te vinden. Ook Hadassa, het nichtje van de poortwachter, wordt meegenomen. In het paleis wordt ze opgeleid door Hegai, de hofkleermaker en stylist. Hadassa wordt nog mooier dan ze al is en de koning kroont haar tot nieuwe koningin. Maar dan is er nog: Haman, de eerste minister. Een ijdele kwast, die een nieuwe wet heeft laten maken, waarin staat dat alle poortwachters moeten buigen voor hem – de grote Haman. De oom van Hadassa weigert dit en Haman wordt zo woest dat hij hem wil doden. Met gevaar voor eigen leven probeert Hadassa haar oom te redden van een wisse dood. 

Tijdens deze bijeenkomst willen we praktische tips bespreken om zelf of samen met anderen volop gebruik te maken van de inspiratie die de natuur ons kan bieden. Wim Swinkels: “Als IVN willen we bijdragen aan een duurzame samenleving, dus gericht op het behoud van de biologische diversiteit en vitaliteit van de aarde.”

Voor de presentatie wordt u getrakteerd op een heerlijke lunch (broodjes en zelfgemaakte vegetarische soep), verzorgd door de Seniorenclub Haarlem en Kennemerhart Oppeppers. Iedereen is welkom, reserveren is noodzakelijk in verband met de inkopen voor de lunch.

Vandaag houden de dieren zich muisstil. In de verte hoort Jonas hoe de zagen met hun vlijmscherpe tandjes de bomen wegvreten. Langzaam verandert het bos in een nieuwbouwwijk en verdwijnen de huizen van de dieren. Het bos verzamelt zich in de grote eik. “Er moet iets gebeuren!” kakelt iedereen door elkaar. Want wie is nu eigenlijk de baas in het bos?

1. De betekenis van de tuin in diverse religies
   De betekenis van de tuin in diverse religies. In een drietal bijeenkomsten willen we ons verdiepen in de spirituele betekenis van tuinen en tuinieren. In deze eerste bijeenkomst gaat het over kloostertuinen, islamitische tuinen, zentuinen. Maar ook over hedendaagse spirituele tuinen.

2. De arcadische tuin: tuin van liefde en macht.
In deze tweede bijeenkomst gaat het over tuinen als symbool van liefde en macht, zoals die bijvoorbeeld werden vormgegeven in de tuinen van buitenplaatsen als Beeckestein en Het Loo. Maar ook in de tuincultuur van gewone mensen en hun verlangen naar een eigen paradijsje.

3. tuinen als uiting van liefde voor de natuur
In een drietal bijeenkomsten willen we ons verdiepen in de spirituele betekenis van tuinen en tuinieren. In deze derde bijenkomst gaat het over tuinen en tuinieren als uiting van liefde voor de natuur en verlangen de natuur te beschermen. We denken aan heemtuinen als Thijsse’s Hof in Bloemendaal, maar ook aan nieuwe initiatieven zoals de permacultuur en sociale vormen van duurzaam tuinieren.

"Wat een geweldige voorstelling! Simone voelt de kinderen goed aan. "

‘Ergens, in een land hier niet zo ver vandaan leefden eens een koning en een koningin. Op een dag begint de koningin te huilen en kan er niet meer mee stoppen. De koning is radeloos en gaat met behulp van de kinderen op zoek naar manieren om de koningin op te vrolijken. Alleen is er één ding dat hij daarbij over het hoofd ziet…’

Simone Vertelt maakt interactieve vertelvoorstellingen omlijst met prachtige live muziek van veelzijdig muzikanten Dorus Nauta of Douwe den Boomen, en vertelster Simone van Laar. Simone werkt afwisselend met muzikant Dorus en Douwe. Beiden zijn veelzijdig multi-instrumentalist, docent, dirigent en arrangeur. Dorus en Douwe studeerden beiden af aan het conservatorium in Amsterdam als docent muziek, ze speelden samen in o.a. het Ricciotti Ensemble en de Omniband. 

Wie kent haar niet? In menige hit wordt zij bezongen en wordt zij -ook al komt ze uit het buitenland - met ons land geassocieerd. Ook al ‘claimt’ Amsterdam de tulp, haar bakermat ligt toch echt in Haarlem en omgeving. Weliswaar heeft zij een lange reis moeten maken om hier vandaan haar schoonheid aan de wereld te tonen. Met deze presentatie gaan we terug in de tijd en vertelt Hans van Roode van het Gilde, geïllustreerd met beelden, de geschiedenis van de tulp.

Voor de presentatie wordt u getrakteerd op een heerlijke lunch (broodjes en zelfgemaakte vegetarische soep), verzorgd door Seniorenclub Haarlem en Kennemerhart Oppeppers. Iedereen is welkom, reserveren is noodzakelijk in verband met de inkopen voor de lunch.

Warschau 1939. De Duitsers vallen Polen binnen en de Tweede Wereldoorlog begint. Mika Hernsteyn, een joodse tiener probeert te overleven in het getto van Warschau. In een oude jas van zijn opa, vol met verborgen zakken, vindt hij enkele handpoppen. Samen met zijn nichtje Elly brengt hij die tot leven. Met zijn poppenspel vrolijkt hij zieke kinderen verslagen buren en wanhopige familieleden op. Iedereen in het getto heeft het over de magie van die poppenspeler die niet alleen afleiding, maar ook troost biedt. Tot de jongen op een dag staande wordt gehouden door een Duitse soldaat en gedwongen wordt tot een geheim leven. Dat levert zowel gevaren als kansen op. Wanneer het getto wordt ontruimd lijkt ontsnappen onmogelijk. Wie overleeft die hel op aarde? Welke keuzes kun je nog maken als het er echt op aankomt?