City of wind (a young shaman)

Tedere coming-of-age over een zeventienjarige sjamaan die verliefd wordt

City of Wind (A Young Shaman) laat zien dat er altijd behoefte blijft aan geloof in iets hogers, ook als modernisering en materialisme een samenleving lijken te hebben overgenomen.

De film vertelt het verhaal in een kalm tempo, zonder visueel effectbejag – al ontkom je niet aan oogstrelende beelden van het Mongoolse landschap – en geeft een overtuigende inkijk in hoe de samenleving zich daar ontwikkelt. Het enige minpuntje is het wat houterige en soms overdreven acteren van Nomin-Erdene Ariunbyamba als Maralaa, dat vooral opvalt tegenover het natuurlijke, ingetogen spel van Tergel Bold-Erdene als Ze. Maar dat valt weg in het grote geheel, waardoor City of Wind overeind blijft als een originele en soms ontroerende coming-of-age, die Mongolië in een nieuw licht plaatst.

Het mooie aan de film is dat het traditionele Mongolië op zo’n onnadrukkelijke manier is verweven in het moderne leven – of omgekeerd. Nergens wordt de cultuur geëxotiseerd en het spiritualisme is vanzelfsprekend onderdeel van het alledaagse: de joert waarin Ze zijn sjamanisme bedrijft staat niet op een fotogenieke toendra, maar tussen andere gebouwtjes aan de rand van de stad.

Duur: 123 minuten inclusief pauze